Norma ASCE 7-22 [1], rozdz. 12.9.1.6 określa, kiedy efekty P-delta powinny być uwzględniane podczas przeprowadzania analizy modalnego spektrum odpowiedzi dla obliczeń sejsmicznych. W NBC 2020 [2], Wys. 4.1.8.3.8.c jedynie w niewielkim stopniu wymaga uwzględnienia przechyłów spowodowanych interakcją obciążeń grawitacyjnych z konstrukcją odkształconą. Z tego względu podczas przeprowadzania analizy sejsmicznej mogą wystąpić sytuacje, w których efekty drugiego rzędu, znane również jako P-delta, muszą zostać uwzględnione.
Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji stalowych w RFEM 6 oferuje teraz możliwość przeprowadzania obliczeń sejsmicznych zgodnie z AISC 341-16 i AISC 341-22. Obecnie dostępnych jest pięć typów systemów sejsmicznych (SFRS).
Przeguby plastyczne są niezbędne w analizie Pushover (POA) jako nieliniowej statycznej metodzie analizy sejsmicznej konstrukcji. W programie RFEM 6 przeguby plastyczne można zdefiniować jako przeguby prętowe. Z tego artykułu dowiesz się, jak definiować przeguby plastyczne o właściwościach dwuliniowych.
W programie RFEM 6 analizę sejsmiczną można przeprowadzić za pomocą modułów dodatkowych Analiza modalna i Analiza spektrum odpowiedzi. Zaraz po zakończeniu analizy spektralnej za pomocą rozszerzenia Model budynku można wyświetlić oddziaływania kondygnacji, przemieszczenia kondygnacji i siły w ścianach usztywniających.
Analiza sejsmiczna w programie RFEM 6 jest możliwa przy użyciu rozszerzeń analizy modalnej i analizy spektrum odpowiedzi. Ogólna koncepcja analizy sejsmicznej w programie RFEM 6 opiera się na utworzeniu przypadku obciążenia do analizy modalnej lub analizy spektrum odpowiedzi. Grupy norm dla tych analiz są ustawiane w zakładce Normy II w oknie Dane podstawowe modelu.
Projektowanie szkła izolacyjnego w pionie wymaga przypisania różnych obciążeń do poszczególnych warstw całej szyby zespolonej. Dzieje się tak na przykład w przypadku jednoczesnego oddziaływania obciążenia wiatrem i zabezpieczenia przed upadkiem z wysokości.
Für die automatische Latsfallkombination in RFEM und RSTAB ist eine Eingabe zum möglichen Zusammenwirken von Lastfällen erforderlich. Neben dem gleichzeitigen oder alternativen Auftreten aller Lastfälle einer Einwirkung ist zudem eine Option für unterschiedliche Kombinationsbedingungen möglich.
W przypadku oddziaływań na mosty drogowe oprócz podstawowych reguł kombinacji według EN 1990 należy uwzględnić także dodatkowe reguły kombinacji podane w normie EN 1991-2. W tym celu programy RFEM i RSTAB oferują automatyczną kombinatorykę, którą można aktywować w Danych ogólnych po wybraniu normy EN 1990 + EN 1991-2. Częściowe współczynniki bezpieczeństwa i współczynniki kombinacji zależne od kategorii oddziaływania są ustawiane automatycznie przy wyborze odpowiedniego załącznika krajowego.
W normie kanadyjskiej NBC 2015 rozdział 4.1.8.7 określa w sposób przejrzysty procedury dla różnych metod analizy sejsmicznej obiektów budowlanych. Metoda bardziej zaawansowana, a mianowicie metoda analizy dynamicznej opisana w rozdziale 4.1.8.12, powinna być stosowana dla wszystkich typów konstrukcji, z wyjątkiem tych, które spełniają kryteria podane w 4.1.8.7. W przypadku pozostałych konstrukcji, może być stosowana nieco prostsza metoda równoważnych sił statycznych (ESFP), opisana w rozdziale 4.1.8.11.
Podczas wprowadzania i przenoszenia obciążeń poziomych, takich jak wiatr lub obciążenia sejsmiczne, w modelach 3D pojawiają się coraz większe trudności. Aby uniknąć takich problemów, niektóre normy (np. ASCE 7, NBC) wymagają uproszczenia modelu za pomocą przepon, które rozkładają obciążenia poziome na elementy konstrukcyjne przenoszące obciążenia, ale nie mogą samodzielnie przenosić zginania (tzw. „Przepona”).
Ponieważ na konstrukcję oddziałują obciążenia grawitacyjne, następuje przemieszczenie boczne. Z kolei w wyniku dalszego działania obciążenia grawitacyjnego na elementy w pozycji przesuniętej poprzecznie powstaje drugorzędny moment wywracający. Efekt ten jest również znany jako "P-Delta (Δ)". Sek. 12.9.1.6 normy ASCE 7-16 oraz Komentarz do NBC 2015 określają, kiedy efekty P-Delta powinny być uwzględniane podczas analizy modalnej spektrum odpowiedzi.
Obciążenia wiatrem są regulowane zgodnie z Eurokodem 1 - Oddziaływania na konstrukcje - Część 1-4: Oddziaływania ogólne - Obciążenia wiatrem. Parametry określone na poziomie krajowym dla danego kraju można znaleźć w załącznikach krajowych.
W artykule tym opisano wyznaczanie współczynników siły przy użyciu obciążenia wiatrem oraz obliczanie współczynnika stateczności ze względu na zwichrzenie.
W poprzednim artykule opisano oddziaływania na silosy zgodnie z DIN EN 1991-4. Am Beispiel eines freistehenden zylindrischen Silos mit einem konischen Trichter für Zement werden die Fülllasten auf den Trichter berechnet.
Analiza pushover to nieliniowe obliczenie sejsmiczne do analizy sejsmicznej konstrukcji. Wzór obciążenia zostaje wyprowadzony z dynamicznego obliczenia obciążeń równoważnych. Obciążenia te zwiększają się stopniowo do momentu globalnego zawalenia się konstrukcji. Nieliniowe zachowanie budynku jest zazwyczaj przedstawiane przy pomocy przegubów plastycznych.
Zgodnie z DIN EN 1990/NA:2010‑12 - NDP do A.1.2.1(1) Komentarz 2, w przypadku kombinacji wiatr/śnieg, w której główną siłą napędową jest wiatr oddziaływanie wiatru w strefach III i IV.
Silosy są wykorzystywane jako duże pojemniki do przechowywania materiałów sypkich, takich jak produkty rolne lub surowce, a także półprodukty produkcji przemysłowej. Inżynieria konstrukcyjna takich konstrukcji wymaga dokładnej wiedzy na temat naprężeń wywołanych przez cząstki stałe w konstrukcji budynku. Norma EN 1991-4 "Oddziaływania na silosy i zbiorniki" [1] zawiera ogólne zasady i wymagania dotyczące określania tych oddziaływań.
W przypadku wybrania kombinatoryki zgodnie z EN 1990 + EN 1991-2 i zdefiniowania przypadku obciążenia w kategorii oddziaływania gr1a, gr2 lub gr5, w programie należy dodatkowo zdefiniować, który model obciążenia powinien być traktowany jako podstawa dla tego przypadku obciążenia. Informacje te mają kluczowe znaczenie dla definiowania reguł łączenia dla kombinacji automatycznych zgodnie z EN 1990 + EN 1991-2. W kategorii gr1a można wybrać np. ścieżkę TS (LM1), UDL (LM1) lub ścieżkę dla pieszych i rowerzystów. TS (LM1) jest ustawiony domyślnie. W kategorii gr2 jako specyfikację można wybrać siły zrywające i przyspieszające lub siły odśrodkowe.
Oprócz ręcznego wprowadzania wartości obciążenia liniowe można wprowadzać w oknie dialogowym "Obciążenie prętowe" za pomocą funkcji "Skład wielowarstwowy". Diese ist eine Bibliothek, in der Aufbauten aus mehreren Schichten zur Aufbringung von Lasten organisiert werden. Der Schichtaufbau kann frei über die Parameter Bezeichnung, Dicke, Wichte oder Flächenlast und Kommentar je Schicht beschrieben werden.